Ik mis jullie..
Door: Cheryl
Blijf op de hoogte en volg Cheryl
08 Oktober 2014 | Verenigd Koninkrijk, Leeds
Laat ik beginnen met het eten (het zal eens niet). Het voedsel is hier verschrikkelijk en ik heb eten nog nooit zo erg gevonden. Koken lukt hier niet echt, gas werkt alleen wanneer het er zelf zin in heeft, er mist een afzuigsysteem en ik mis mijn eigen kruiden en ingrediënten. Zelfs het brood smaakt hier naar plastic. Ik ontbijt met cornflakes of yoghurt met fruit, lunch is vaak het zelfde of een kant en klare sandwich en diner is niet veel beter.. Ik ben verschillende supers afgegaan maar ik kan hier nergens mijn geliefde (verse!) haricot verts krijgen of wilde spinazie. Rode kool met appeltjes uit de diepvries kennen ze hier ook niet. Toen ik het probeerde uit te leggen in de supermarkt zaten ze me aan te kijken alsof ik stom was. Gevolg: Er wordt veel buiten de deur gegeten. Klein detail daaraan, bijna alles is vreselijk vet. Ik mis jullie, dropjes, pepernoten, mijn vaders rijst-bonen-kip, barbecue gekruide krieltjes, de wasa-sesam crackers, groenten en optimel drink! Maar toch het allerergst qua eten mis ik kroketten of patatjes oorlog na het uitgaan! Iedereen gaat hier meestal naar de Mac of Subway, ik hou het dan voor gezien.
Iets anders waar ik niet aan kan wennen; Leraren worden hier voornamelijk genoemd bij hun voornaam of zelfs een afkorting van hun voornaam. Dus ook leerlingen die leraren op deze manier aanspreken. In de klas, in mailtjes en in de wandelgangen. Even voor de HHS’ers onderons: Je moet er toch niet aan denken dat we meneer Pijlman aanspreken met Pieter. Of als je hem in de gang ziet lopen; Hé Piet! Lichtelijk conservatief blijf ik ze maar aanspreken met Sir, Mister of Miss + achternaam. Ook in mailtjes.
Tijdens de hoorcolleges is iedereen stil en let aandachtig op, niemand praat, er worden aantekeningen gemaakt met een pen en papier, ik heb nog niemand gespot die op zn telefoon zit te klooien en er wordt niet gegeten. Voor de niet HHS’ers onder ons: Tijdens de hoorcolleges op de Haagse wordt het weekend besproken of het aankomende weekend aangekondigd, complete lunches worden er weggewerkt, een enkeling die nog een blocknote meeneemt maar meestal is het een gevecht om de stopcontacten omdat laptops of telefoons leeg zijn en de slides bekijken we vlak voor de toets wel, want alles komt toch op BlackBoard.
Over mijn lessen criminologie, ik heb een eerste-, tweede- en derdejaars vak. Op het eerstejaars vak na, snap ik er geen bal van. Ik heb geen enkele basis van criminologie en maandag had ik werkelijk waar geen idee waar de beste mevrouw het over had. Het klonk allemaal reuze interessant maar ik voelde dat ik een basis miste om echt te kunnen begrijpen waar ze het over had. Dat was best jammer. Ik heb inmiddels de halve bibliotheek geplunderd om de basis theorieën te begrijpen en hopen dat ik dan van de rest wat meer ga begrijpen. Ik snap niet waarom er mensen een minor moeten volgen wat verre van hun vakgebied is. Het schrijven van drie essays gaat dus nog een verrassing worden voor zowel voor mij als voor mijn docenten!
Ik stond laatst in de rij om m’n boodschappen af te rekenen en bij de kassa naast me stond een jongen (rond de 18) die krasloten wilde. Ook in Engeland zijn ze heel strikt met het naleven op ‘Nix onder de 18, en geen 25? Laat je legitimatie zien’ – niet alleen op alcohol en tabak maar ook op medicijnen en zelfs op messen. Lees: bestek messen. Jongen had z’n legitimatie niet bij zich en begon stampij te maken in de winkel, ik had te doen met die arme vrouw. Een gevoel van herkenning, je hebt geen idee voor wat ik allemaal ben uitgemaakt op tijdens m’n werk of wat voor scheldpartijen er zijn ontstaan. Ook hij begon haar voor van alles en nog wat uit te maken, snotjoch. Ze begon met haar ogen te rollen en vertelde hem nogmaals hoe het werkte (weer een gevoel van herkenning). Toen hij maar door bleef gaan heb ik tegen m gezegd dat ie even een tijdje normaal moest doen en zichzelf alleen maar voor lul zette. Einde discussie. Het was net alsof ik weer in de Appie stond.
Als jullie denken dat supermarkten vroeg zijn met pepernoten vanaf 1 september, de kerstspullen liggen hier al een week of twee in de winkels. Bizar. Verlichting, kerstkaarten, ongein voor in de boom en noem maar op.
Afgelopen zondag zijn we met een groep naar York gegaan, het was een tripje geregeld via school. Het is ongeveer een uurtje vanaf Leeds. York is een oude, prachtige stad die vooral tot stand is gekomen in de Romeinse tijd. Alles is heel klein, knus en wederom scheef. Een stad die veel te bieden heeft maar ook een stad van uitersten. We hebben eerst een rondleiding gehad van een gids en daarna waren we vrij om de stad in te gaan. Rondgelopen, geshopt en gegeten. We hebben gegeten bij het spookachtigste restaurant van York en alles stond scheef - je glijdt letterlijk van je krukje af. Alles was binnen versierd met doodshoofden en skeletten. Daarna zijn we naar het fort gewandeld en naar binnen gegaan. Erg indrukwekkend was het van binnen niet, maar je had wel een prachtig uitzicht over de stad! We hebben plannen om nog een keer terug te gaan. Verder zijn er nog plannen om naar Liverpool en Manchester te gaan en ik wil dolgraag nog een voetbalwedstrijd van Leeds United bezoeken!
Mis me niet te veel :)
Dikke kus en een brassa!
Iets anders waar ik niet aan kan wennen; Leraren worden hier voornamelijk genoemd bij hun voornaam of zelfs een afkorting van hun voornaam. Dus ook leerlingen die leraren op deze manier aanspreken. In de klas, in mailtjes en in de wandelgangen. Even voor de HHS’ers onderons: Je moet er toch niet aan denken dat we meneer Pijlman aanspreken met Pieter. Of als je hem in de gang ziet lopen; Hé Piet! Lichtelijk conservatief blijf ik ze maar aanspreken met Sir, Mister of Miss + achternaam. Ook in mailtjes.
Tijdens de hoorcolleges is iedereen stil en let aandachtig op, niemand praat, er worden aantekeningen gemaakt met een pen en papier, ik heb nog niemand gespot die op zn telefoon zit te klooien en er wordt niet gegeten. Voor de niet HHS’ers onder ons: Tijdens de hoorcolleges op de Haagse wordt het weekend besproken of het aankomende weekend aangekondigd, complete lunches worden er weggewerkt, een enkeling die nog een blocknote meeneemt maar meestal is het een gevecht om de stopcontacten omdat laptops of telefoons leeg zijn en de slides bekijken we vlak voor de toets wel, want alles komt toch op BlackBoard.
Over mijn lessen criminologie, ik heb een eerste-, tweede- en derdejaars vak. Op het eerstejaars vak na, snap ik er geen bal van. Ik heb geen enkele basis van criminologie en maandag had ik werkelijk waar geen idee waar de beste mevrouw het over had. Het klonk allemaal reuze interessant maar ik voelde dat ik een basis miste om echt te kunnen begrijpen waar ze het over had. Dat was best jammer. Ik heb inmiddels de halve bibliotheek geplunderd om de basis theorieën te begrijpen en hopen dat ik dan van de rest wat meer ga begrijpen. Ik snap niet waarom er mensen een minor moeten volgen wat verre van hun vakgebied is. Het schrijven van drie essays gaat dus nog een verrassing worden voor zowel voor mij als voor mijn docenten!
Ik stond laatst in de rij om m’n boodschappen af te rekenen en bij de kassa naast me stond een jongen (rond de 18) die krasloten wilde. Ook in Engeland zijn ze heel strikt met het naleven op ‘Nix onder de 18, en geen 25? Laat je legitimatie zien’ – niet alleen op alcohol en tabak maar ook op medicijnen en zelfs op messen. Lees: bestek messen. Jongen had z’n legitimatie niet bij zich en begon stampij te maken in de winkel, ik had te doen met die arme vrouw. Een gevoel van herkenning, je hebt geen idee voor wat ik allemaal ben uitgemaakt op tijdens m’n werk of wat voor scheldpartijen er zijn ontstaan. Ook hij begon haar voor van alles en nog wat uit te maken, snotjoch. Ze begon met haar ogen te rollen en vertelde hem nogmaals hoe het werkte (weer een gevoel van herkenning). Toen hij maar door bleef gaan heb ik tegen m gezegd dat ie even een tijdje normaal moest doen en zichzelf alleen maar voor lul zette. Einde discussie. Het was net alsof ik weer in de Appie stond.
Als jullie denken dat supermarkten vroeg zijn met pepernoten vanaf 1 september, de kerstspullen liggen hier al een week of twee in de winkels. Bizar. Verlichting, kerstkaarten, ongein voor in de boom en noem maar op.
Afgelopen zondag zijn we met een groep naar York gegaan, het was een tripje geregeld via school. Het is ongeveer een uurtje vanaf Leeds. York is een oude, prachtige stad die vooral tot stand is gekomen in de Romeinse tijd. Alles is heel klein, knus en wederom scheef. Een stad die veel te bieden heeft maar ook een stad van uitersten. We hebben eerst een rondleiding gehad van een gids en daarna waren we vrij om de stad in te gaan. Rondgelopen, geshopt en gegeten. We hebben gegeten bij het spookachtigste restaurant van York en alles stond scheef - je glijdt letterlijk van je krukje af. Alles was binnen versierd met doodshoofden en skeletten. Daarna zijn we naar het fort gewandeld en naar binnen gegaan. Erg indrukwekkend was het van binnen niet, maar je had wel een prachtig uitzicht over de stad! We hebben plannen om nog een keer terug te gaan. Verder zijn er nog plannen om naar Liverpool en Manchester te gaan en ik wil dolgraag nog een voetbalwedstrijd van Leeds United bezoeken!
Mis me niet te veel :)
Dikke kus en een brassa!
-
08 Oktober 2014 - 12:23
Klaartje:
Oh oh, leven zonder groente en toegang tot een fornuis in inderdaad bijna ondoenlijk...
Er zal binnenkort wel een grote doos NL voer bij je binnen komen verwacht ik :-)
Kus!! -
08 Oktober 2014 - 13:01
Larissa :
ik mis jou ook schat!! Die verhalen mogen wel wat vaker komen!
Moet ik even iets opsturen?
Ja die verhalen van de appie ken ik ook! Het is een stuk rustiger op maandag, zelfs de klanten blijven weg!!
Xx dikke kus -
08 Oktober 2014 - 13:01
Amber:
En dan pas kom je erachter hoe belangrijk de AH is in je leven….. -
08 Oktober 2014 - 16:36
Ilona:
Mis jou ook :(
Binnenkort kom ik richting Engeland dan houden we even contact misschien kunnen we ergens een dagje meeten :).
Succes met criminologie haha, jou kennende moet dat goedkomen!
Kussssss! -
08 Oktober 2014 - 18:30
Yvonne:
Zoals ik hier al heb gelezen zullen die mensen van het Brederodepark (over de brug) gerust wel een container naar je toesturen gevuld met AH artikelen. Heerlijk weer om te lezen en de groetjes van mij en ook van Hans en Wesley. -
08 Oktober 2014 - 21:39
Anna Joemrati:
heerlijk om je belevenissen zo te lezen en dat je zo geniet
denk dat we overvracht voor je meenemen als
we jou kant opkomen :} xxxx
-
09 Oktober 2014 - 00:27
Mrs Van Leeuwen:
Hee Cheryl,
I feel for you, I do! En mij met mijn voornaam
aanspreken mocht pas nadat je je havo diploma
had gehaald
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
